We kunnen niet met elkaar, maar zonder elkaar kan ook niet,

Het jaar daarvoor was hij een samenwerkingsverband aangegaan met een collega. Beiden hadden behoorlijk geïnvesteerd, in geld en samenwerking. Met het doorzetten van de recessie kwam de samenwerking flink onder druk te staan. Het nieuwe concept kwam niet van de grond en mijn opdrachtgever had het gevoel dat hij er veel meer energie instak dan zijn compagnon. Dat klopte ook. Deze compagnon had ook nog een ander bedrijf wat onder invloed van de recessie fors moest afslanken. Daarom ontbrak het hem aan tijd om zijn nieuwe droom te helpen vormgeven.

 Alvorens met beide compagnons te gaan praten heb ik eerst met mijn opdrachtgever zijn opties uitgewerkt; doorgaan, los van elkaar doorgaan of deze droom opgeven. Toen de optie in een losser verband van elkaar doorgaan voor hem de beste mogelijkheid leek vroeg hij mij of ik hem bij de onderhandelingen wilde helpen. Daar moest ik even over nadenken. Uiteindelijk heb ik de opdracht aanvaard met de afspraak dat ik niet voluit voor zijn belangen kon gaan. Daar moest mijn opdrachtgever weer even over nadenken.

 Ik heb hem voorgehouden dat voor een andere, lossere samenwerking tussen de compagnons het essentieel was dat ze ieder met opgeheven hoofd het pand zouden verlaten. Te veel strijden voor de belangen van de een zou in mijn ogen leiden tot een slechtere oplossing voor beiden op langere termijn. Toen dit eenmaal helder was lag de oplossing binnen handbereik en is er een oplossing uitgekomen waarbij degene die het meeste tijd in het concept steekt de beslissingen neemt en de ander binnen het concept gefaciliteerd wordt en datgene realiseert wat voor hem essentieel is.